KİMDİR?....
MEHMET ŞÜKRÜ BAŞ
Sene 1950 olsa gerek il merkezine bağlı Lotoğlu (Gökçe) köyünde bir kamyon homurdana homurdana Elazığ'a doğru yol alıyor.Kimler ve neler yok ki bu kamyonun kasasında kadınlar kızlar mı yok, gençler yaşlılar mı yok keçiler kuzular mı yok. Ne ararsan var. Birde ben varım şehir yüzü görmemiş kitap defter görmemiş, bakkal kasap görmemiş ben. İkinci gün merkez Atatürk İlk Okuluna kaydım yapılıyor cennet mekân Öğretmenim Şefik Sayılı'ya "Eti senin kemiği bizim" denilerek teslim ediliyorum. Buradan mezun oluyorum, orta okulu, liseyi burada okuyorum. Askerlik dönüşü memuriyete giriyorum. Yalnızlığı sevmediğimden yalnızlıktan korktuğumdan evleniyorum. Dört çocuk babası ve yedi torun sahibi oluyorum. Unumu eleyip eleğimi asmıyorum 1998 yılında emekli olunca. Yerel bir gazetede günlük köşe yazıları yazıyorum. yüz,beş yüz,bin,bin beş derken iki bine yakın köşe yazısına imza atıyorum. Şiirler yazıyorum kime yazdığımı bilmeden üç yüzü aşkın şiirler. Yurdun pek çok yöresinde yapılan şiir etkinliklerine şair olarak katılıyorum.Yazılarım şiirlerim pek çok dergi gazete ve kitaplarda yer alıyor.Altı adet şiirim bestelenmiş ve çeşitli kitaplarda yer almıştır."ÜLKEMİ VE ÜLKEMİ SEVENLERİ ÇOK SEVİYORUM. VEEE BÜNYESİNDE AHLAK OLMAYAN HİÇ BİR ŞEYİN GÜZELLİĞİNE İNANMIYORUM"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder