MEHMET ŞÜKRÜ BAŞ
mehmet_sukru_bas@mynet.com
19 MAYIS’I ANLAMAK VE ATATÜRK’Ü TANIMAK
İki binli yılların başlarıydı sanıyorum. Tokat Turhal’da görev yapan oğlumu ve torunlarımı görmek için Turhal’a gittim. Bir iki gün sonra oğlum “Baba seni bir yere götüreceğim” dedi. Ben piknik veya doğa güzelliği olan bir yere gideceğimizi sandım “İyi gidelim” dedim.
Sabahı kalktık arabamıza bindik gidiyoruz. Ama ben hala nereye gittiğimi bilmiyorum. Amasya’yı geçtik Samsun’a doğru yol almaya başladık. Samsun plakalarını görünce Samsun’a gideceğimizi anladım.
Benim gönlümdeki Atatürk sevgisinin ne kadar derin olduğunu bilen oğlum “Baba Samsun’a gidiyoruz” dedi ve Samsun’a gittik.
BANDIRMA VAPURU
O gece yeğenimler de kaldık. Sabahı hep birlikte geziye çıktık. İlk durağımız sahildeki Bandırma Vapuru idi. Bandırma vapurunu gezerken o geceyi yaşar gibi oldum. Ulu Önder Atatürk’ün istiklal ve hürriyet meşalesini yakmak için hangi koşul ve hangi şartlarda yola salındığını düşündüm.
Köhne bir vapur,
Azgın bir deniz,
Kısıtlı bir imkân,
Olmayan bir hürriyet,
İşte bunun belgesi…
***
Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün Dokuzuncu Ordu Müfettişi olarak Samsun'a çıktığı tarih olan 19 Mayıs 1919 günü müttefik işgal orduları namına hareket eden İngiltere'nin Karadeniz Ordusu kumandanı General Milen, Harbiye Nazırı Şakir Paşa'ya bir mektup gönderir. Mektupta şöyle denilmektedir.
***
"Devletlû Efendim Hazretleri,
Dokuzuncu Ordunun bir teşkilat icabı olarak lağvedildiği anlaşılmış iken Dokuzuncu Ordu'dan bir müfettişin bu orduya mensup bir heyetle Sivas'a gitmeleri hayretimize mucip olmuştur. Bu konuda bilgilendirilmemiz gerekmektedir. Bu hususta kendimi sorumlu gördüğümden bu heyetin Sivas'a ne maksatla gittiklerinin bildirilmesi istirham ederim.(*)
***
Bu sorunun yani Ulu Önder Atatürk'ün bu tarihte Sivas'a neden gittiğinin cevabı bu günün resmi bayram statüsüne alınarak her yıl gururla kutladığımız 19 Mayıs bayramlarında verilmektedir. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün Samsun'a çıkışını ve orada Hürriyet ve istiklal meşalesini yaktığı o gün Türk'e pranga vurmaya kalkışan gafillerin gün geldiğinde hezimete uğrayacaklarının bir işaretidir. İngiliz generalindeki ileri görüşlük hakikaten takdire şayandır. General o tarihte Mustafa Kemal'in dehasını, kafasındaki ideali ve ufkunu öylesine kuvvetli bir şekilde tahmin edebilmiş ki tarih bu gün kendisini ve endişesini haklı çıkarmıştır. Bu tedirginlik korkulan adam daha yolda iken yani Atatürk'ten duyulan bir korkunun önsezisiydi.
Ah ne olurdu O yüce İnsanı o Ulu Önder'i bizlerde tam olarak tanıyabilsek, bizlerde anlayabilseydik. Onun ilke ve inkılâplarına sarılabilsek onun gösterdiği hedeflere doğru koşabilseydik.
Ne olurdu?...
Devam edelim konumuza.
***
Ulu Önder Atatürk’ü Karadeniz’in azgın suları ile boğuşa boğuşa Samsun’a getirmeyi başaran Bandırma Vapuru’ndayız…
Vapuru gezdikçe merakım galeyana geliyor “Olamaz” diyorum “Olamaz” Çocuklar yetişiyor imdadıma “Baba ne olamaz” diyorlar. Ben yine “Olamaz” diyor ve sözlerime devam ediyorum. “O koca Atatürk o tarihlere sığmayan büyük Önder bu küçücük vapura nasıl sığmış?... Anlayamıyorum. İşte “Olamaz” dediğim budur.
“Hakikaten olamaz….”
Çünkü o büyük devlet adamı, o tarihlere yön veren büyük lider… Ulu Önder Atatürk gözümde ve gönlümde o kadar büyük ki onun sığabileceği bir mekânı tahmin edemiyorum.
***
Şimdi bazı din tüccarı yobazlar bana “Bre gafil Atatürk’te bir insan değil mi?...Büyük olan Allah’tır. Sen nasıl böyle düşünürsün…? Diyeceklerdir.
Varsın desinler…
Ben onları Allah’la arama koymuyorum. Ben dini siyasete alet etmiyorum, ben din ticareti yapmıyorum. Elbette ki yüce olan, elbette ki büyük olan, elbette ki daim olan Allah’tır lakin ortada kimilerinin anlayamadığı bir 19 Mayıs ruhu vardır. Bu ruh olmasaydı adımız Ahmet, Mehmet, Ayşe Fatma olur, minarelerimizde ezan, camilerimizde kur’an okunur muydu?...
O yüce Allah’a ibadetimiz olur muydu?..
Şair ve Yazar kardeşim Dursun Elmas’ın “ATATÜRK’ÜM OLMASAYDI” adlı o muhteşem şiirinde dediği gibi…
***
Haçlı ruhu delirmişti
'Koca Çınar' devrilmişti.
Bu yurt bile verilmişti
Atatürk'üm olmasaydı...
Saldırmıştı onca düşman
Seyrindeydi bütün cihan
Teslimdeydi ana vatan
Atatürk'üm olmasaydı...
Kahpe düşman gitmiyordu
Zulüm bitmek bilmiyordu
Ocağımız tütmüyordu
Atatürk'üm olmasaydı...
Silinmişti kimliğimiz
Bozulmuştu birliğimiz
Yok olmuştu dirliğimiz
Atatürk'üm olmasaydı...
Bu günlere gelemezdik
Okul nedir bilemezdik
Kitap yüzü göremezdik
Atatürk'üm olmasaydı.
Bayrak olmazdı gönderde
Çan çalardı minarede
Baykuş tünerdi camide
Atatürk'üm olmasaydı...
Özgür ülke olamazdık
Bu toprakta kalamazdık
Vatan bile bulamazdık
Atatürk'üm olmasaydı...
***
Aşık Veysel’de diyordu ki!...
“Koyun kurt ile gezerdi /// Fikir başka başk'olmasa”
***
Bizde aynı fikirde olmasak, aynı ortak paydalarda buluşmasak ne sözler söz olur, ne şiirler şiir olurdu. Sözünde, şiirinde içerisinde sevgi ve sadakat varsa anlam kazanır. Tıpkı Destanlar Şairi Sevgili Kardeşim Şair ve Yazar Fazıl Ahmet Bahadır’ın duygularımıza tercüman olan “BANDIRMA VAPURU”NDAKİ şiiri gibi.
***
Karabulutlar çöker üstüne,
Karardıkça kararır Karadeniz.
Karanlık sularda,
Kayar gider bir karaltı.
Kararan bahtımıza inat,
İçinde aydınlık saklı.
***
Üç kıtada küstürdüğümüz güneş,
Yüzümüze gülümsedi Samsun’da.
Tuğ oldu önümüzde
Yürüdük ardı sıra;
Amasya’dan Erzurum’a,
Erzurum’dan Sivas’a.
Devlet kurmuş hanlardan
El alıp Ankara’da,
Hatırladık millet olduğumuzu.
Kafa tuttuk dünyaya.
O mübarek meclisin
Tahta sıralarından
Erkekçe yükseldi sesimiz.
“Hayır!” dedik,
Esarete, himayeye, mandaya.
***
Yirmi iki gece
Yirmi iki gündüz,
Ne düşman uyudu ne de biz.
Kan sızdı yatağına
Üstüne sindi barut kokusu.
Ağustos’tan Eylül’e
Akan zamana inat
Akmadı, bekledi su.
Seyretti baştan sona
Öldü denen milletin
Yeniden doğuşunu.
Sakarya,
Köpük köpük, zerre zerre
Boylu boyunca zafer muştusu.
Karadeniz’e doğru
Bir başka akarsuyu…
***
Hızlı ve sessiz dönüyor zaman.
Sessiz yürüyor Mehmetler,
Telaşsız ve çabuk.
Keçe sarılı toynaklar,
Sessizce basıyor toprağa.
Alı, kırı, yağızı
Korkuyor kişnemekten.
Bir şeylerin farkında gibi atlar.
Düzleşiyor yokuşlar.
Yol veriyor anne toprak.
Öpüyor, okşuyor keçe sarılı tekerlekleri,
Ağlamadan dönsünler diye.
***
Ve ilk topun gürlediği an
Kopan kıyametin ardından
Bir el,
Ağustos sabahında
Akdeniz’i gösterdi Kocatepe’den.
Gördüler hedefe varanlar;
Hiçbir yerinde dünyanın
Hiçbir zaman,
Daha güzel olmadı deniz
Eylül’ün dokuzunda
İzmir Körfezi’nde olduğundan…
***
Binlerce yıl önceden
Binlerce yıl sonraya
Bu toprakta bebekler
Yeminli gelirler dünyaya,
Dik tutmak için yurda adak başlarını
Sonsuza kadar.
Kızlar;
Rahime Onbaşıdır Çukurova’da,
Kastamonu’da Şerife Bacı.
Erkekler;
Mustafa doğarlar Hürremlere inat
Sonra Mehmet olurlar
Çanakkale’dekiler kadar.
***
Gafletten, dalaletten
Cesaret alıp düşman,
İhanetle kol kola
Kuşatırsa dört yandan;
Ne zaman ne de yer fark eder,
İş başa düşerse eğer.
Her ahval ve şeraitte
Her Türk’ün
Yüreğindeki limandan
Bir Bandırma Vapuru,
“Vira bismillah!” der
Samsun’a doğru.
***
Söylenecek söz var mı?...Sevgili okurlarım…Yoktur sanıyorum. Çünkü
Söylenecek sözler nesir oldu, destan oldu, şiir oldu söylendi…
19 Mayıs Bayramınız kutlu olsun…
Bu günkü hürriyet ve istiklalimizi borçlu olduğumuz Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile bu toprak için, bu toprağa düşmüş bütün şühedalarımızın aziz ve mübarek ruhları şad, mekânları cennet olsun…
(*) Cemal Kutay Türkiye İ. ve H.Mücadeleleri Tarihi Cilt: 18 Sahife 10807
***///***
Mehmet Şükrü Baş 19 Mayıs 2012
HASBİHÂL MEHMET ŞÜKRÜ BAŞ
mehmet_sukru_bas@mynet.com
19 MAYIS’I ANLAMAK VE ATATÜRK’Ü TANIMAK
İki binli yılların başlarıydı sanıyorum. Tokat Turhal’da görev yapan oğlumu ve torunlarımı görmek için Turhal’a gittim. Bir iki gün sonra oğlum “Baba seni bir yere götüreceğim” dedi. Ben piknik veya doğa güzelliği olan bir yere gideceğimizi sandım “İyi gidelim” dedim.
Sabahı kalktık arabamıza bindik gidiyoruz. Ama ben hala nereye gittiğimi bilmiyorum. Amasya’yı geçtik Samsun’a doğru yol almaya başladık. Samsun plakalarını görünce Samsun’a gideceğimizi anladım.
Benim gönlümdeki Atatürk sevgisinin ne kadar derin olduğunu bilen oğlum “Baba Samsun’a gidiyoruz” dedi ve Samsun’a gittik.
BANDIRMA VAPURU
O gece yeğenimler de kaldık. Sabahı hep birlikte geziye çıktık. İlk durağımız sahildeki Bandırma Vapuru idi. Bandırma vapurunu gezerken o geceyi yaşar gibi oldum. Ulu Önder Atatürk’ün istiklal ve hürriyet meşalesini yakmak için hangi koşul ve hangi şartlarda yola salındığını düşündüm.
Köhne bir vapur,
Azgın bir deniz,
Kısıtlı bir imkân,
Olmayan bir hürriyet,
İşte bunun belgesi…
***
Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün Dokuzuncu Ordu Müfettişi olarak Samsun'a çıktığı tarih olan 19 Mayıs 1919 günü müttefik işgal orduları namına hareket eden İngiltere'nin Karadeniz Ordusu kumandanı General Milen, Harbiye Nazırı Şakir Paşa'ya bir mektup gönderir. Mektupta şöyle denilmektedir.
***
"Devletlû Efendim Hazretleri,
Dokuzuncu Ordunun bir teşkilat icabı olarak lağvedildiği anlaşılmış iken Dokuzuncu Ordu'dan bir müfettişin bu orduya mensup bir heyetle Sivas'a gitmeleri hayretimize mucip olmuştur. Bu konuda bilgilendirilmemiz gerekmektedir. Bu hususta kendimi sorumlu gördüğümden bu heyetin Sivas'a ne maksatla gittiklerinin bildirilmesi istirham ederim.(*)
***
Bu sorunun yani Ulu Önder Atatürk'ün bu tarihte Sivas'a neden gittiğinin cevabı bu günün resmi bayram statüsüne alınarak her yıl gururla kutladığımız 19 Mayıs bayramlarında verilmektedir. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün Samsun'a çıkışını ve orada Hürriyet ve istiklal meşalesini yaktığı o gün Türk'e pranga vurmaya kalkışan gafillerin gün geldiğinde hezimete uğrayacaklarının bir işaretidir. İngiliz generalindeki ileri görüşlük hakikaten takdire şayandır. General o tarihte Mustafa Kemal'in dehasını, kafasındaki ideali ve ufkunu öylesine kuvvetli bir şekilde tahmin edebilmiş ki tarih bu gün kendisini ve endişesini haklı çıkarmıştır. Bu tedirginlik korkulan adam daha yolda iken yani Atatürk'ten duyulan bir korkunun önsezisiydi.
Ah ne olurdu O yüce İnsanı o Ulu Önder'i bizlerde tam olarak tanıyabilsek, bizlerde anlayabilseydik. Onun ilke ve inkılâplarına sarılabilsek onun gösterdiği hedeflere doğru koşabilseydik.
Ne olurdu?...
Devam edelim konumuza.
***
Ulu Önder Atatürk’ü Karadeniz’in azgın suları ile boğuşa boğuşa Samsun’a getirmeyi başaran Bandırma Vapuru’ndayız…
Vapuru gezdikçe merakım galeyana geliyor “Olamaz” diyorum “Olamaz” Çocuklar yetişiyor imdadıma “Baba ne olamaz” diyorlar. Ben yine “Olamaz” diyor ve sözlerime devam ediyorum. “O koca Atatürk o tarihlere sığmayan büyük Önder bu küçücük vapura nasıl sığmış?... Anlayamıyorum. İşte “Olamaz” dediğim budur.
“Hakikaten olamaz….”
Çünkü o büyük devlet adamı, o tarihlere yön veren büyük lider… Ulu Önder Atatürk gözümde ve gönlümde o kadar büyük ki onun sığabileceği bir mekânı tahmin edemiyorum.
***
Şimdi bazı din tüccarı yobazlar bana “Bre gafil Atatürk’te bir insan değil mi?...Büyük olan Allah’tır. Sen nasıl böyle düşünürsün…? Diyeceklerdir.
Varsın desinler…
Ben onları Allah’la arama koymuyorum. Ben dini siyasete alet etmiyorum, ben din ticareti yapmıyorum. Elbette ki yüce olan, elbette ki büyük olan, elbette ki daim olan Allah’tır lakin ortada kimilerinin anlayamadığı bir 19 Mayıs ruhu vardır. Bu ruh olmasaydı adımız Ahmet, Mehmet, Ayşe Fatma olur, minarelerimizde ezan, camilerimizde kur’an okunur muydu?...
O yüce Allah’a ibadetimiz olur muydu?..
Şair ve Yazar kardeşim Dursun Elmas’ın “ATATÜRK’ÜM OLMASAYDI” adlı o muhteşem şiirinde dediği gibi…
***
Haçlı ruhu delirmişti
'Koca Çınar' devrilmişti.
Bu yurt bile verilmişti
Atatürk'üm olmasaydı...
Saldırmıştı onca düşman
Seyrindeydi bütün cihan
Teslimdeydi ana vatan
Atatürk'üm olmasaydı...
Kahpe düşman gitmiyordu
Zulüm bitmek bilmiyordu
Ocağımız tütmüyordu
Atatürk'üm olmasaydı...
Silinmişti kimliğimiz
Bozulmuştu birliğimiz
Yok olmuştu dirliğimiz
Atatürk'üm olmasaydı...
Bu günlere gelemezdik
Okul nedir bilemezdik
Kitap yüzü göremezdik
Atatürk'üm olmasaydı.
Bayrak olmazdı gönderde
Çan çalardı minarede
Baykuş tünerdi camide
Atatürk'üm olmasaydı...
Özgür ülke olamazdık
Bu toprakta kalamazdık
Vatan bile bulamazdık
Atatürk'üm olmasaydı...
***
Aşık Veysel’de diyordu ki!...
“Koyun kurt ile gezerdi /// Fikir başka başk'olmasa”
***
Bizde aynı fikirde olmasak, aynı ortak paydalarda buluşmasak ne sözler söz olur, ne şiirler şiir olurdu. Sözünde, şiirinde içerisinde sevgi ve sadakat varsa anlam kazanır. Tıpkı Destanlar Şairi Sevgili Kardeşim Şair ve Yazar Fazıl Ahmet Bahadır’ın duygularımıza tercüman olan “BANDIRMA VAPURU”NDAKİ şiiri gibi.
***
Karabulutlar çöker üstüne,
Karardıkça kararır Karadeniz.
Karanlık sularda,
Kayar gider bir karaltı.
Kararan bahtımıza inat,
İçinde aydınlık saklı.
***
Üç kıtada küstürdüğümüz güneş,
Yüzümüze gülümsedi Samsun’da.
Tuğ oldu önümüzde
Yürüdük ardı sıra;
Amasya’dan Erzurum’a,
Erzurum’dan Sivas’a.
Devlet kurmuş hanlardan
El alıp Ankara’da,
Hatırladık millet olduğumuzu.
Kafa tuttuk dünyaya.
O mübarek meclisin
Tahta sıralarından
Erkekçe yükseldi sesimiz.
“Hayır!” dedik,
Esarete, himayeye, mandaya.
***
Yirmi iki gece
Yirmi iki gündüz,
Ne düşman uyudu ne de biz.
Kan sızdı yatağına
Üstüne sindi barut kokusu.
Ağustos’tan Eylül’e
Akan zamana inat
Akmadı, bekledi su.
Seyretti baştan sona
Öldü denen milletin
Yeniden doğuşunu.
Sakarya,
Köpük köpük, zerre zerre
Boylu boyunca zafer muştusu.
Karadeniz’e doğru
Bir başka akarsuyu…
***
Hızlı ve sessiz dönüyor zaman.
Sessiz yürüyor Mehmetler,
Telaşsız ve çabuk.
Keçe sarılı toynaklar,
Sessizce basıyor toprağa.
Alı, kırı, yağızı
Korkuyor kişnemekten.
Bir şeylerin farkında gibi atlar.
Düzleşiyor yokuşlar.
Yol veriyor anne toprak.
Öpüyor, okşuyor keçe sarılı tekerlekleri,
Ağlamadan dönsünler diye.
***
Ve ilk topun gürlediği an
Kopan kıyametin ardından
Bir el,
Ağustos sabahında
Akdeniz’i gösterdi Kocatepe’den.
Gördüler hedefe varanlar;
Hiçbir yerinde dünyanın
Hiçbir zaman,
Daha güzel olmadı deniz
Eylül’ün dokuzunda
İzmir Körfezi’nde olduğundan…
***
Binlerce yıl önceden
Binlerce yıl sonraya
Bu toprakta bebekler
Yeminli gelirler dünyaya,
Dik tutmak için yurda adak başlarını
Sonsuza kadar.
Kızlar;
Rahime Onbaşıdır Çukurova’da,
Kastamonu’da Şerife Bacı.
Erkekler;
Mustafa doğarlar Hürremlere inat
Sonra Mehmet olurlar
Çanakkale’dekiler kadar.
***
Gafletten, dalaletten
Cesaret alıp düşman,
İhanetle kol kola
Kuşatırsa dört yandan;
Ne zaman ne de yer fark eder,
İş başa düşerse eğer.
Her ahval ve şeraitte
Her Türk’ün
Yüreğindeki limandan
Bir Bandırma Vapuru,
“Vira bismillah!” der
Samsun’a doğru.
***
Söylenecek söz var mı?...Sevgili okurlarım…Yoktur sanıyorum. Çünkü
Söylenecek sözler nesir oldu, destan oldu, şiir oldu söylendi…
19 Mayıs Bayramınız kutlu olsun…
Bu günkü hürriyet ve istiklalimizi borçlu olduğumuz Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile bu toprak için, bu toprağa düşmüş bütün şühedalarımızın aziz ve mübarek ruhları şad, mekânları cennet olsun…
(*) Cemal Kutay Türkiye İ. ve H.Mücadeleleri Tarihi Cilt: 18 Sahife 10807
***///***
Mehmet Şükrü Baş 19 Mayıs 2012
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder